Бурчыць Бурчак пра нешта,
Шапочуць вербы ля ракі.
Тут човен плавае спрадвечна
І б’юць хвастамі шчупакі.
Вятрак над вёскаю пануе,
Крухмальня дзень і ноч гудзе.
Ласкавы ветрык твар цалуе,
Кута мілей няма нідзе.
Тут дызаль меле і вальцуе,
Разносіць вецер кветак пах.
На скрыжаванні шлях вартуе
Стары будынак воласць-гмах.
І бэз схіліўся над дарогай,
І дуб стаіць тут векавы.
Суніц ля сцежкі многа-многа
І мора кветак ды травы.
Тут школа лепшая ў павеце,
Гасцінец стужкаю ўецца.
Няма мілей сяла на свеце,
Чаромха, ліпа, бэз смяецца.
Царква красуецца на ўзгорку,
Лясочак туліцца ў нізіне.
Чуваць тут беларускую гаворку,
Народ працоўны наш не згіне.