Успаміны пра маці
Многа год жыву на свеце
На прыволлі ў вёсцы я
Ёсць даўно ўжо ў мяне дзеці
І ў іх – свая сям’я.
Усё часцей я ўспамінаю.
Быццам дзён тых не было.
Як была зусім малая,
Як было ў сям’і цяпло.
Як матуля і тата ў школе
Працавалі многа год.
Як прыходзілі са школы
І палолі агарод.
Бегла я на дапамогу
Каб хоць чым дапамагчы
У хляве даіць карову,
Свінням даць хутчэй харчы.
А на сотках спела бульба,
У калгасе — буракі.
Сена трэба на карову
Згрэбці хутка і звязці…
Многа працы маці, бацьку
Давялося парабіць,
А затым ісці ў школу
І дзяцей дабру вучыць…
Так, з дзяцінства прывучалі
Да вясковай працы ўраз
І яшчэ:Працуй у школе!
Мне далі яны наказ
Вось і сёння я працую
Ужо таксама многа год
Памяць аб бацьках шаную
Нясу добрае ў народ.
Скажу сёння: дзякуй маме
За навуку, за яе.
І ўсіх мам са святам павіншую
Жывіце доўга, мамы ўсе!
Новы год прыходзіць зноў
Новы год прыходзіць зноў
Разам усіх збярэ сяброў
Ёлку ўпрыгожаць у хатах
Прыгатуюць стол багаты
Падарункі падрыхтуюць
І любімым падаруюць.
Толькі бедны дзед Мароз
Зноўку адмарозіць нос.
Падарункаў вельмі многа,
І нялёгкая дарога…
Для яго ў гэта свята –
Трэба працаваць багата…
І на ранішнік паспець,
Там у шубе папацець.
Каб раздаць усім падарункі
І цукеркі, і ласункі…
Мне шкада старога дзеда,
Што працаваць у свята трэба…
Падарунак падрыхтую
І Марозу падарую
Няхай яму будзе прыемна,
Бо не працуе ён дрэнна!